MiScHiEF!

Ben bazen yeteri kadar çikolataya bulanırsa parmağımı bile yiyebileceğimi hissederim..

Ben bazen biriyle konuşurken bahsettiği şeyi unuturum, o kısımdan sonra tek vereceğim tepki “aa öyle mi” den öteye gitmez, gidemez..

Ben bazen en sevdiklerimden bile sıkılırım, telefona bakasım gelmez, msni açmak zorunda kalacağım diye, ya da biri bana bir şeyler yazacak diye ödüm kopar, sonra geçer,  yazmalarını/aramalarını isterim yapmazlar..

Ben genellikle ışık hızıyla hareket ettiğimi sanır, otobüs durağa geleceği saatte evden çıkarım, sonra otobüsü kaçırdığım için şöföre sevgilerimi sunarım..

Ben genellikle sonradan çok pişman olacağım şeyler yaparım.. bazıları buna iyilik der, karşısındaki insanın iyi olmak isteyip istemediğini umursamadan, sonra kendime kızarım, sonra yine yaparım..

Ben bazen sıkılırım.. zorunluluklar boğar beni, kaçmaya çalışırım elimden geldiğince..

Ben bazen dengesizimdir.. staja her seferinde söverek giderim ama bi hafta gitmezsem öğrencileri özlerim, gitsem mi derim..

Ben genellikle o kadar çok şey düşünür, kafamda o kadar şey kurgularım ki, hangisi gerçek hangisi kurgu birbirine karıştırırım.. Bazen düş görüyorum sanırım uyanıkken..

Ben bazen sevdiğim insanların kusurlarını görürüm, uyarmak isterim işe yaramaz, kabullenmek isterim onu da başaramam, susarım, uzaklaşırım, susarım..

Ben bazen oraya buraya fotoğraf eklerim, sonra onları kimsenin görmesini istemediğimi düşünürüm ama iş işten geçer.. 

Ben bazen devekuşu gibi olurum, fotoğrafımı değiştirip suretimi içermeyen bir fotoğraf koyduğumda insanlardan saklandığımı sanırım..

Ben bazen asosyal olurum, sosyal yanlarım ağırır..

Ben bazen üşürüm, hava sıcak bile olsa.. içimde ısınmak istemeyen bir buz kütlesi olur sanki..

Ben bazen özlerim..

çocukluğumu.. eski beni.. kendimi..

Sonra beklerim

geçer..

mime çevirmek isteyen varsa buyursun..