MiScHiEF!

blogumu okuyan bir kişiyi daha öğrendim.. evet sorumluluklarımın bilincindeyim benim de bir okuyucu kitlem var (H) sağolsun yorumda da bulundu.. haklı olarak neden bu kadar olumsuz olduğumu merak etmiş.. insan mutluyken korkar çünkü.. göze gelmekten, başkalarının diline düşmekten v.s. korkar.. ve genelde insanlar mutlu olduğunda değil üzgün olduklarında bağırmak, çağırmak, isyan etmek isterler..

belki insanlar böyle değildir de böyle olan sadece benimdir..

bunu öğrenmek zor..

insanların benle ilgili yaptıkları yorum ya da genel olarak söyledikleri söz, yaptıkları şaka benim için çok önemlidir.. evet paranoya bi yerde ama kafama birsürü acaba yerleşir.. bu seferki acabam: "acaba mutluluklarıma haksızlık mı ediyorum" oldu..

uzun saatler sonrası cevabın evet olduğunu anladım..

hiçbir zaman avunabilen biri olamadım.. çok istedim ama olmadı işte yapı meselesi.. ama bak şu da var dan ziyade şu varsa var ama böyle oldu ya Allah kahretsin dedim hep..

evet bu nefret ettiğim özelliklerim sıralamasında ilk 5'e girer..

haksızlık ediyorum..

özellikle de en sevdiğime..

hem de en çok ona..

kendime gelme zamanı..

artık pozitif şeyler okuyacaksınız umuyorum ki..

daha fazla soru işaretleri yok..

cevap tek çünkü..

TEK!

yine bir şarkı dönüyor..

demir demirkan-aşktan öte..


aşkıma.....


dünyanın en harika adamına.......