Ben de burdayım..sanırım..
Günlerdir bir şekilde başlamak istiyordum.. kısmet sinirimin, moral bozukluğumun tavan yaptığı, aklıma geleni kusmak istediğim bugüneymiş.. 3 gündür sevgili arkadaşımla isim düşünüyorum.. sonunda olabilecek en saçma şeyi yaptım.. evet iğrenç biliyorum ama böyle kalacak işte.. yazmak istiyorum çünkü..
Harika yazılar okumayı ummuyorsunuz umarım zira kelimelerle aram hiiç iyi değildir (keyfim yerindeyken susmamacasına konuşmama rağmen..) hatta okumanızdan utanacak kadar da asosyal bir yaratığım.. o yüzden (demezsiniz de) aa bayıldım süper yazmışsın filan demeyin büyük ihtimal yerin dibine geçiş yaparım :S (ama siz gene de diyin teşvik olsun yahu tatlı utançlar bunlar :P)
Saat gecenin 2.18i ve günlerdir olduğu gibi ben yine en erken saat 4te uyku yüzü göreceğim.. eskiden gülüp geçerdim sinirliyken, canı sıkkınken uyuyamayan insanlara.. ulen uyku bu kafamı yastığa koymama bakar ehe ehe derdim 8-) yaşayarak öğreniyorsun..öğretiliyorsun..
Insan kendini yargılar mı hiç? ya da davranışlarından ölümüne nefret eder mi? ben ediyorum.. ve son zamanlarda kendime deli gibi aynı soruyu soruyorum.. neden böylesin?? cevap veremeyip bi kat daha sinirleniyorum, bi kat daha nefret ediyorum kendimden.. bu kadar saf olmak zorunda mısın, bu kadar kolay kendini insanlara açmak zorunda mısın, umursanmadığını göre göre bu kadar umursamak zorunda mısın, bu kadar kolay kabullenmek zorunda mısın, kullanıldığını "mal" yerine konduğunu bu kadar umursamamak zorunda mısın, bu kadar sevmek zorunda mısın insanları diye binlerce soru soruyorum kendime..cevap yok..yok...(kendimi iyilik meleği sandım bi an. havaya girdim pardon :D)
Hani şu üst üste gelme durumu vardır ya o kadar çok hissediyorum ki bunu bu ara.. o kadar çok mola vermek istiyorum ki hayatıma.. bikaç ayı kaplayan kocaman bir mola.. hiçbişey düşünmemek, hiç kimseyle konuşmamak istiyorum.. artık insanların benim olduğunu düşündüğüm gibi olmadığını farkedip üzülmelere bağışıklık kazandım.. bağışıklık kazandım artık önemsenmemeye.. an itibariyle hayatımın en boktan yazısını yazıyorum.. hayalim hiç böyle değildi..eğer buraya kadar gelip hala okumayı sürdürebildiysen, sabredebildiysen tebrik ediyor sevgilerimi en içten şekilde yolluyorum ey okur! (bak hemen yazar havasına girdim bile :S)
Oysa ki nelerden bahsedeceğimi kafamda tasarlamıştım.. her zaman olduğumu düşündüğünüz en eğlenceli halimle olabildiğince eğlenceli ve saçma sapan şeyler yazıcaktım..mesela bugün gittiğim tırstırıcı bi filmden bahsedecektim ya da haydarpaşadan kadıköy tepe ye bissürü yol olduğunu, yürürken patenim ya da arabam olması için nası dua ettiğimi anlatacaktım.. ayrıca Sinan Çetin'e neredeyse karşı karşıyayken elimde su sallana sallana yürür halde yüksek sesle nası "artizz" dediğimi söyleyecektim.. (pişman mıyım? hayır! o da adam gibi yürüseydi :D)
Ama kim olduğunu bile bilmediğim, hiç konuşmadığım gencecik birinin ölüm haberi; üstüne haddini, ne olduğunu, ne kadar olduğunu berbat bi şekilde anlama.. bi anda günün bütün güzelliğine gölge düşürüyor işte..
He bir de erkek basketbol takımının şampiyonluğu var tabi :) basketbolu seviyorum :) hele bir de solomon ömer damir vs varken :) sağolsunlar varolsunlar inşallah :) Fenerbahçem de olmasa... diye başlayan birsürü cümle işte...
bu günlük bu kadar ey sevgili okur.. ya o kadar yazdım bi zahmet okuyun be :D okuyan altın bulsun inşallah :D hatta okuyanın bağlanan kısmeti çözülsün evde kalmaktan kurtulsun inşallahh :D:D puhahahhaha acınıcak haldeyim resmen :S ben beni güldürdüm Allah da beni güldürsün.. bu arada bu yazımda geçen ve geçecek olan kahramanlar tamamen hayal ürünüdür bana mı yazdın, ben miyim o? demeyin tümüne cevabım sen değilsin öbürü.. sürç-ü lisan ettiysek affola herkesi seviyorum :)
uff şimdi ön izleme yaptım da ne kadar uzun yazmışım ne sıkıcı :S Allah okuyanlara sabır ve akıl fikir versin :D
